zaterdag 1 mei 2010

Afval, zegt u ?

Duurzaamheid is de trend

Je kent dat wel zo’n hoekje in de tuin met wat oude dakpannen, een paar overgebleven tegels, een enkele gebroken baksteen en anderhalve betonrand. Het is zonde om weg te gooien want het kan altijd nog eens van pas komen. Het is crisis en dus is de tijd aangebroken om daar iets mee te doen Zo komt die oude rommel toch nog van pas!
Door hergebruik houden we rekening met de historie van de tuin, zeggen de voorstanders. Mooie bestaande, oude elementen en planten beginnen aan hun tweede leven in de nieuwe tuin. We kiezen voor eerlijk, authentiek en natuurlijk. Hergebruik van oude materialen en natuurlijke producten zijn helemaal de trend.
Kortom de tuintrend 2010 is duurzaamheid.

Oude materialen zijn vaak veel verrassender
Er is een ruime keuze aan nieuwe opsluitbanden, stapelstenen en kant-en-klaar te stapelen muurtjes maar met restmaterialen wordt een ander en milieuvriendelijker resultaat bereikt vaak met verrassend resultaat.
Gebruik diverse materialen door elkaar, laat ruimtes open om een plant in te planten of waar insecten, salamandertjes of zelfs egels in kunnen schuilen. Probeer te wisselen in hoogtes dat maakt het veel interessanter. Stapel een muurtje altijd iets hellend tegen het hoogteverschil aan, zodat deze niet kan omvallen. Laat tenslotte de tijd voor de afwerking zorgen. Hier creëer je iets wat een ander niet heeft.
Oude trottoirtegels kunnen lelijk zijn maar ze kunnen hergebruikt worden op een aantrekkelijker manier. Een stenenknipper kan wonderen verrichten. Door de tegels te halveren, ontstaat er een mooie breuklijn, waardoor de structuur van een tegel zichtbaar wordt. Dit geldt ook voor andere stenen en klinkers, hoewel deze ook goed met een slag van een hamer kunnen worden gebroken.
Je kunt ze ook voegen met cement waaraan je pigment van een gewenste kleur aan toevoegt. Of leg ze met flinke voegen als een mozaiek-pad en beplant deze met (eventueel geurende) tredplanten als loopkamille, kruiptijm, of muurpeper.
Alle gebruikte materialen kunnen na hun leven in het ene product, nuttig worden ingezet in een ander product. In de tuin kun je vooral afbraakmateriaal zinvol toepassen: een compostbak van onbehandeld afbraakhout of paletten, een plantenklimrek van uitgebroken pannenlatten, oude kasseien of andere natuursteenbrokken om een rotstuin aan te leggen, oude stenen en betonplaten voor stapelmuurtjes of als ‘doorleefde’ verharding voor paden, vensters of glas voor kweekbakken in volle grond, balken als paaltjes waartussen u snoeihout kunt stapelen tot een takkenwal, gekleurde flessen als afboording enzovoort.
Sloopafval zoals gele en rode baksteen kun je stuk slaan of vermalen tot een soort grind, het zogenaamde gebroken steenpuin. Dit kun je gebruiken als onderlaag voor rotstuin of paden. Je kunt het ook in verschillende korrelgroottes zeven, voor tuinpaden is een fijne maat 5/20 mm aan te raden. Dit soort pad raakt wel vlug begroeid, leg het dus alleen aan waar het ook echt regelmatig belopen of bereden wordt. Het blijft dan in beweging en redelijk schoon. Of geniet juist van de specifieke plantjes die zich hierin thuis voelen (vetplanten) en stuur hier wat bij door selectief te wieden.

Cradle to Cradle: Gebruik van pure materialen
Een belangrijk item in de cradle to cradle filosofie is het verantwoord gebruik van pure materialen. Voor verhogingen in de tuin kun je dus gerust je oude bestrating hergebruiken. Je kunt hiervan een muurtje stapelen waartussen planten groeien maar ook een strakke muur behoort tot de mogelijkheden. Voor elke situatie is er een oplossing. Ook kun je oude materialen verwerken als fundering voor een vlonder of vijver. Creatief hergebruik is kostenbesparend stellen ze. Je bespaart namelijk op de aanschaf van nieuwe materialen en je hebt geen afvoerkosten van het afval of restmateriaal.
Cradle to Cradle gaat nog een stapje verder. Er kan ook gedacht worden aan nieuw Europees hardhout, natuurlijke vezels, het gebruik van bioplastics en de aanschaf van biologisch geteeld plantmateriaal. Verder kiest men voor planten die weinig tot geen bestrijdingsmiddelen nodig hebben, zoals inheemse soorten. Ook belangrijk is het voorkomen dat schadelijke stoffen in de natuur komen, bijvoorbeeld door bepaalde impregneer - en bestrijdingsmiddelen.

De EcoKathedraal
Een Ecokathedraal is een werkplaats waar langdurige processen tussen mens en natuur worden bestudeerd. Door overtollig bouwmateriaal te stapelen kan de flora en fauna zijn natuurlijke gang gaan. De eerste ecokathedraal is gelegen op een perceel grond te midden van de bossen van Mildam in de Nederlandse gemeente Heerenveen. Het project is in de jaren zeventig gestart door Louis le Roy, die zichzelf filosoof-ecotect-landschapsarchitect noemt. Hij neemt zich voor het project in ieder geval nog tot het jaar 3000 te laten duren want, zegt hij, deze tijd is nodig om de processen te kunnen bestuderen die eindeloos doorgaan. Om de continuïteit te waarborgen is in 2001 de Stichting Tijd opgericht.

Geen opmerkingen: