Ik heb twintig jaar een bloemenwinkel gehad en toen beslisten Dieter en ik om er twee jaar tussenuit te trekken. We vertrokken met de zeilboot om twee jaar rondjes te varen op de Middellandse zee ... maar dat is een verhaal op zich. Zie foto hiernaast. --> Hier kan je dat verhaal lezen:
Daar begon de idee te rijpen om mijn oorspronkelijke opleiding als tuin- en landschapsarchitect toch maar eens om te zetten in realiteit. Ik ben er van overtuigd dat het door deze sabatical is dat ik de stap heb durven te zetten. Je verlaat zo maar geen bloeiende bloemenzaak om je in het niets te storten en dus van onderaan te herbeginnen. Het helpt, als je zo voor twee jaar weg bent. Alles wordt relatief op afstand en je denkt, waarom niet?
Toen we vorig jaar terug kwamen ben ik aanstonds lessen gaan volgen op mijn oude hogeschool. 27 jaar gelden was er van AutoCAD nog geen sprake en dat wilde ik toch onder de knie hebben. Ik heb er gelijk ontwerpen bij genomen dat gaf mij dan de nodige training om er terug in te komen. En het was nodig. De smaak had ik nog wel maar de routine was ver zoek. Tergend langzaam kwam ik tot mijn eerste ontwerpje maar gaande weg kreeg ik terug het ritme te pakken. Mijn laatste ontwerp van het academiejaar ging al veel vlotter al liep ik nog een blauwtje bij het voorstellen van mijn plan. Daar was nog veel werk aan de winkel !
.jpg)
Plannen maken en maquettes bouwen, ik moest er weer in komen.
Deze zomer heb ik dan mijn 50ste verjaardag gevierd. Ja, een gouden verjaardag en hopelijk een gouden start van mijn nieuw beroep. Veel mensen verklaren me voor gek. Ze zeggen het niet met zoveel woorden maar aan hun beminnelijk glimlachje als ik mijn plannen ontvouw zie dat ze het niet echt geloven. Het zij zo.
Ik heb wel beslist nog een aantal vakken te volgen in het derde jaar tuinarchitectuur aan de Hoge school Erasmus. Mijn praktische ervaring is nog niet denderend en dit laatste jaar worden deze zaken extra belicht, dus ik ga ervoor.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten